Absurd goni absurd czyli pytania po ostatnim poście które zgięły mnie z nóg.

By aleksandra.nizio - czerwca 26, 2017

* i zrobiły to bardziej niż trening! (nawiązuje oczywiście do tytułu posta)


CZEŚĆ SŁODZIAKI!

Mówiłam Wam, że będę pojawiać się tu częściej. No i tak jest, jestem z nowym, świeżym tematem który nasunął się tuż po opublikowaniu posta wcześniejszego.
Jakby ktoś dopiero tu trafił, to zapraszam na wcześniejsze posty, strona jest jeszcze w delikatnie mówiąc rozsypce, ale już niedługo będzie wyglądać jak z obrazka, a nie chce marnować czasu i publikuje teksty już teraz. 


Tak w roli wstępu, czy ktoś z Was odczuwał kiedyś wstyd?
Już widzę ten grymas zastanowienia, dośrodkowanie, GOL, brawo Nizio bystrzaku, wszyscy kiedyś za coś lub za kogoś się wstydzili. I to często nie przez to co my zrobiliśmy tylko za to co ktoś zrobił. Tacy jesteśmy, ludzcy.
A wstydziliście się za to, że próbowaliście lub próbujecie zrobić coś dla siebie? Nie zważając na resztę ludzi może i gapiących się dziwnie. Wstydziliście się swoich spontanicznych zachowań? Czasem łez nie do opanowania jak w filmie kiedy zapłakani ludzie idą przez zatłoczony dworzec, czasem śmiechu przez który pół peronu śmiał się razem z Tobą ( tego akurat jestem mistrzem, ale to przez mój śmiech, kiedyś Wam o tym opowiem bo to zupełnie oddzielna opowieść). Czy wstydziliście się?

Dlaczego tak krążę wokół tego słowa czy uczucia.
Otóż, po opublikowaniu posta że chodzę na siłownię już miesiąc ( JEEEJ! <3)
że daje mi to ogromną satysfakcję, że dzięki temu jestem w stanie codziennie stawiać sobie nowe cele i wyzwania, swojemu organizmowi stawiać nowe cele i czuć tą satysfakcję kiedy tym razem wytrzymujesz na "schodach" 5 minut a nie 2,5 zlana potem jak świnia i jedyne co nasuwa Ci się przez pierwsze 30 sekund to wszystkie przekleństwa świata, ale potem czujesz taką cudowną radość, że możesz przenosić góry - dostałam maila.

Cholernie smutnego, cholernie destrukcyjnego i przygnębiającego maila.
Tytuł tego maila to " Gratuluję, że się nie wstydzisz. A może się wstydzisz? "
Okazało się, że dziewczyna rok młodsza ode mnie, walczy z wszelkimi hormonalnymi problemami, chorobą Hashimoto i innymi rzeczami które powodują, że waży ok. 150 kg.
Wiecie co usłyszała od trenera na jednej z siłowni kiedy poszła zaczerpnąć pomocy?
" Dla Ciebie nie ma już ratunku ". Rzekomy dietetyk, powiedział, że ma przestać żreć, zero wsparcia w najbliższych.  Zaczęła treningi sama. Poszła kilka razy na bieżnię, ale wzrok wyśmiewających się z niej ludzi był nie do wytrzymania. Głupie docinki, uśmieszki pod nosem, wstyd w przebieralni kiedy patrzyli się na nią z politowaniem kiedy przyszło jej się przebrać na lub po treningu.

Czytałam to i nie wierzyłam, że to czytam.
Czytałam to i moje zdenerwowanie rosło.
Czytałam to i zastanawiałam się jakim bydłem trzeba być żeby być takim człowiekiem.

Nie wiem, dziewczyna ze wsi jestem, może się nie znam jeszcze na wielkomiejskich zwyczajach, ale z tego co mi wiadomo, nie trzeba być Arystotelesem, żeby wiedzieć, że SIŁOWNIA JEST OD ĆWICZENIA?

Jest od tego żeby się upocić? utyrać? wymęczyć? 

Ja nie mam aż takiej nadwagi, fakt, ale mam kilka nadprogramowych kilogramów.
Ameryki to ja tutaj nie odkryłam. Ale pytanie CZY JA SIĘ NIE WSTYDZĘ CHODZIĆ NA SIŁOWNIĘ, jest dla mnie tak absurdalne jak spytanie chorego człowieka czy nie wstydzi się leczyć.

Dlaczego mam się wstydzić? Czego tu się wstydzić?
Wstyd mi za tych ludzi którzy tak tą dziewczynę potraktowali.
Naśmiewanie się z ludzi z nadwagą na siłowni jest jak śmianie się z chorego w szpitalu.
Jest mi niedobrze jak pomyślę o tych ludziach (?) którzy taką tą dziewczynę potraktowali. Bo wiem, ile takich ludzi jak ta dziewczyna ( zostawię ją anonimową) kosztowała decyzja żeby wyjść do ludzi i o siebie zawalczyć. Nie mówię tu o sobie, ja zawsze byłam, jestem i będę żyć w zgodzie ze sobą nie ważne jaki rozmiar noszę. Wiem ile często trzeba rozmów, próśb, metod prób i błędów, żeby taka osoba z pokaźną nadwagą z podniesioną głową wyszła do ludzi. Przerabiałam to kilkakrotnie ze znajomymi. I taka osoba uwierzy, że coś może dla siebie zrobić i słyszy " Dla Ciebie nie ma ratunku "? Widzi śmiech lasek, które już zapomniały, że też zaczynały i też pociły się jak świnie na początku drogi? Widzi facetów którzy patrzą na nią z politowaniem? I co myślisz jeden z drugim, że ta osoba coś dalej będzie robić?
3/4 zrezygnuje. Pojęcie własnej wartości ludzi z nadwagą, budowanie chociaż zalążka tego uczucia jest naprawdę cholernie ciężką pracą. Zwłaszcza z dużą nadwagą. Szukają pomocy w najbardziej odpowiednim miejscu i jej nie dostają, dostając jeszcze bardziej za przeproszeniem wpierdol od życia.
GDZIE W TYM WSZYSTKIM LOGIKA!

Napiszę to jeszcze raz GRUBYMI literami.

TAK, CHODZĘ NA SIŁOWNIĘ.
TAK, POCĘ SIĘ JAK ŚWINIA.
TAK, WYGLĄDAM JAK CZERWONY BURAK.
TAK, LEDWO WŁÓCZĘ NOGAMI.
TAK, DOPIERO ZACZĘŁAM TĄ PRZYGODĘ. 

NIE, NIE WSTYDZĘ SIĘ TEGO. JESTEM Z TEGO DUMNA.

Bo każda kropla potu wylana na bieżni zbliża mnie do mojego celu.
Bo każdy kolejny ciężar podniesiony przeze mnie zbliża mnie do mojego celu.
Bo jestem człowiekiem.
I mam do tego zajebiste prawo. 


Jeżeli moja osoba ma Ci być przykładem, bierz ze mnie przykład.
Robię to dla siebie i dla własnej satysfakcji.
I jeżeli masz ochotę, to Ty też zacznij. 



Najbardziej absurdalną sytuacją jest to, że na siłowni przerabiam ok 20/25 km
A przed koncertem z moim cudownym trenerem i przyjacielem Żurkiem, poszliśmy w ramach treningu na 15km spacer i naciągnęłam tak ścięgna w stopie, że ledwo chodzę, 

absurd, co? :D


Na koniec tego emocjonalnego dość wpisu pokażę Wam dowód.
Tego, że totalnie się tego nie wstydzę :)


Tak wyglądam po półtora godzinnym treningu. 
Ale z uśmiechem mimo wszystko!

Ta koszulka z @etnoszafa też daje moc, w kolejnych postach będę Wam wyjaśniać co oznaczają.


Kuśtykająco Was pozdrawiam, mocno całuję i przytulam.

Do szybkiego zobaczenia!


(jeśli post Wam się spodoba, podsyłajcie dalej, rośnijmy w siłę! )


A.

  • Share:

You Might Also Like

1 komentarze

  1. Chcę tylko szybko doradzić każdemu, kto ma trudności w swoim związku, aby skontaktować się z doktorem Agbazarą, ponieważ jest jedynym, który jest w stanie przywrócić zerwany związek lub zerwane małżeństwo w ciągu 48 godzin . Możesz skontaktować się z dr Agbazarą, kontaktując się z nim na jego telefonie komórkowym za pośrednictwem WhatsApp pod numerem ( +2348104102662) lub pisząc do niego za pośrednictwem poczty elektronicznej na ( agbazara@gmail.com)







































    OdpowiedzUsuń